{ Θα ήταν καλό τα πανεπιστήμια να μετατραπούν σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου για την ενίσχυση της οικονομικής τους αυτοτέλειας και την διευκόλυνση προσέλκυσης και μη-κρατικών πηγών χρηματοδότησης. Οι εργαζόμενοι στο πανεπιστήμιο (ΔΕΠ, ΕΔΤΠ, διοικητικό προσωπικό κτλ) θα πρέπει να είναι υπάλληλοι του ιδρύματος, όχι του δημοσίου. Το ίδρυμα θα έχει τη δυνατότητα να καθορίζει το ίδιο τις αποδοχές των υπαλλήλων του, μέσα σε πλαίσια που προκαθορίζονται από την κυβέρνηση. Θα πρέπει τα πανεπιστήμια να συνηθίσουν να κάνουν το κουμάντο τους, να ισοσκελίζουν τον προϋπολογισμό τους, να εξοικονομούν πόρους, και να μην προσλαμβάνουν περισσότερους από όσους χρειάζονται. Μεγάλο πλεονέκτημα θα είναι ο απεγκλωβισμός από την κρατική γραφειοκρατία.

Αυτό βέβαια προσκρούει στο άρθρο 16 του Συντάγματος, οπότε μπορεί να γίνει μόνο μετά από την αναθεώρηση του. Τα περισσότερα ερευνητικά ιδρύματα, αν και δημόσια, είναι ΝΠΙΔ. Γιατί πρέπει το Σύνταγμα να καθορίζει ακόμα και τη νομική υπόσταση των πανεπιστημίων; Ακόμα ένας λόγος να αναθεωρηθεί το Α. 16, άσχετα με το τι κανείς πιστεύει για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. }

«Τα εισοδήματα των ΑΕΙ από όποια πηγή κι αν προέρχονται απαλάσσονται» «της φορολογίας. Οι δωρεές προς τα ΑΕΙ από φυσικά ή νομικά πρόσωπα οποιασδήποτε μορφής εκπίπτουν εν όλω ή εν μέρει από το φορολογητέο εισόδημα των δωρητών» (βλ. Προσχέδιο ΥΠΕΠΘ, Α 7.2).

Ιδιωτικές δωρεές μπορούν να γίνονται μεταξύ άλλων για κτίρια και υποδομές, για σπουδαστικές υποτροφίες, οργάνωση νέων προγραμμάτων σπουδών, επιχορηγήσεις καθηγητικών εδρών, κτλ. Οι δωρεές πρέπει να γίνονται με τρόπο και υπό όρους που να μην υπονομεύουν την ανεξαρτησία του ιδρύματος.