{Οι Μ.Σ. φαίνεται να έχουν πολλά προβλήματα. Δημιουργήθηκαν πολλά προγράμματα στο πόδι προς ανάλωση κοινοτικών πόρων. Δεν υπάρχει αξιολόγηση. Οι προδιαγραφές σε πολλά (κριτήρια αποδοχής φοιτητών) φαίνονται πολύ χαμηλές. Η αξιοκρατία στην επιλογή των φοιτητών δεν είναι διασφαλισμένη. Η παθογένειες του συστήματος πρέπει να αναλυθούν σοβαρά πριν τη λήψη αποφάσεων. Ο Νόμος Πλαίσιο πρέπει και πάλι να δίνει το πλαίσιο και να αφήνει τα ιδρύματα να ρυθμίσουν τις λεπτομέρειες.

Μερικές ιδέες:

α) Τα ΠΜΣ να είναι αυτοχρηματοδοτούμενα, δηλαδή να συντηρούνται αποκλειστικά από δίδακτρα ή άλλες, μη-κρατικές πηγές;

β) Να υπάρχουν πιό αυστηρές προδιαγραφές για να μπορεί κάποιος να επιβλέψει διδακτορικό φοιτητή,

γ) Να είναι απαραίτητη τουλάχιστον μία διεθνής δημοσίευση για τη λήψη διδακτορικού,

δ) Τα ΠΜΣ να οφείλουν να δημοσιοποιούν στατιστικά στοιχεία για τους φοιτητές που δέχονται (π.χ., μέσο βαθμό πτυχίου),

ε) Διαδικασία αξιολόγησης του ΠΜΣ,

στ) Διαδικασία για διδακτορικές υποτροφίες;

ζ) Αδιάβλητη και διαφανής διαδικασία εισαγωγής φοιτητών }